Topaz en Activite, twee zorgorganisaties in de omgeving Leiden, organiseren voor de 6e maal een korte vakantie/cursusweek voor echtparen, waarvan één partner de eerste verschijnselen van dementie heeft.
Er zijn activiteiten voor de echtparen samen, maar ook informatieve workshops voor de ‘gezonde’ partners (o.a. van een ergotherapeut, een fysiotherapeut en een geestelijk verzorger), terwijl de anderen een spel doen, knutselen, wandelen, bij de koeien kijken of wat ook maar aan de orde is.
In deze week mag ik een dik uur aan de slag met de hele groep van 6 echtparen.
Het is natuurlijk nooit vooraf te voorspellen hoe de groep is samengesteld en hoe ze allemaal zullen reageren. Ik voel me dan ook bijna een ‘stand-up comedian’ die iets moet doen met de reacties uit het publiek.
Mijn aandeel is aan het einde van de woensdagmiddag, als iedereen alweer enige uren heeft gezeten en ook een beetje melig wordt, zo halverwege de week en tegen borreltijd!
Bij mij geen PowerPoint presentatie of diepgaande gesprekken, maar aan de slag: wat bewegen, een beetje vertellen over bewegen en over de wervelkolom, oefenen met opstaan, gaan zitten en elkaar helpen bij die activiteit. Dan komen er altijd wat vragen en komen tips aan de orde over bijvoorbeeld uit de auto stappen of het gebruik van glad materiaal bij het aantrekken van schoenen, een jas of een trui.
Ik trof een zeer actieve en fitte groep aan. Er werd verteld dat vrijwel iedereen wel elke dag wandelde of fietste!
Het werd dus een interactief geheel, met veel vragen en opmerkingen, vrolijkheid, grapjes over en weer en er werd enthousiast mee gedaan met oefenen. De vragen gingen over de houding op een racefiets (!!!) en of fietsen beter was dan wandelen. Toch was iedereen ook blij met de simpele oefeningen op de stoel, zoals appels plukken, uitrekken, benen strekken en rondjes draaien in de enkels.
Na afloop waren er nog een paar leuke gesprekken. De hele week wordt als zeer zinvol ervaren en mijn workshop was, zo werd gezegd ‘erg interessant’ en ‘zo ontspannen’. Zo kon ik ook na deze 6e editie weer tevreden naar huis rijden.
*) Japie is de wervelkolom die al sinds 1994 heel veel met mij mee heeft gereisd. Hij valt bijna van ellende uit elkaar en zijn ‘zenuwen en ruggenmerg’ zijn verteerd. Maar… zolang ik nog dit soort dingen kan doen, mag Japie nog gezellig mee!