Gisteren was er een examendag voor instructeurs rolstoeldansen. Vorig jaar beloofde ik deze groep instructeurs in opleiding, die toen halverwege was, nog te begeleiden tot en met het examen en daarna mijn functie als docent neer te leggen. Het was een enerverende dag en op twee herexamens na behaalde iedereen het diploma.
Mijn functie als voorzitter van de examencommissie, die ik meerdere jaren met veel plezier vervulde, was dit jaar overgenomen. Toch werd ik nog ingeschakeld voor het meebeslissen over een aantal problemen en om de buitenlandse cursisten (Slovenië, Frankrijk en Spanje) te ondersteunen bij hun therorie-examens. (Ik moest er voor zorgen dat examinatoren en kandidaten elkaar begrepen.)
Bij de diploma-uitreiking kreeg ik een enorm boeket bloemen van Stichting RolstoeldansenNederland, maar indrukwekkender en onvergetelijk was de minutenlange staande ovatie die volgde…
Woensdag geef ik mijn allerlaatste rolstoeldansles in Amstelveen. De eerste les die ik bijwoonde was op 22 januari 1981 en in die afgelopen 30 jaar was ik, op vakanties en een enkele uitzondering na, wekelijks actief. Dus ook hier wordt een bijzonder boek gesloten. Maar andere boeken zullen in de komende weken en maanden worden geopend.
Ondertussen heb ik mijn werkzaamheden weer gedeeltelijk hervat. De komende week is zelfs, voor mijn begrippen, druk! Maar daarna volgen weer rustige dagen om te herstellen. Hoewel.. er is altijd genoeg te doen… al was het maar genieten van het mooie weer en het prachtige, ontluikende groen!