Het is alweer maart!
Het was leuk om even bij een cv-monteur mee te kijken, al miste ik net het sjouwen van de nieuwe ketel naar de tweede verdieping. Als zo’n rapportje gelezen wordt, dringt het pas tot lezers door welke belastingen er optreden in het werk. Deze worden vaak als ‘normaal’ ervaren, maar soms worden gezondheidsnormen (noodgedwongen) overschreden.
De klokkenmaker bracht mijn gerepareerde, schoongemaakte en glimmende glazenslaande scheepsklok terug. Wat een vakman: de klok werd in een zachte doek binnengebracht, voorzichtig uitgepakt en ik kreeg nog een ‘liefdevolle’ toelichting. Het is heerlijk dat de klok er weer hangt en hij tingelt zo vrolijk, nu weet ik pas hoe traag en somber hij de laatste jaren sloeg…
Zaterdag was een dag van uitersten: speuren met Beau in een modderig bos en daarna naar de rolstoeldanswedstrijd in Vught, in ‘het nette pak’ in een mooi opgetuigde sporthal tussen vrolijke dansers. Ook hier weer veel toewijding bijv. van de hondentrainers, de honden en hun baasjes. (Geweldig te zien hoe blij de honden zijn als ze hun baasje weer hebben gevonden achter struiken en bomen! Trouwens, de trots en opluchting van de baasjes is ook de moeite waard). En dan alle dansers, vrijwilligers en organisatoren van zo’n wedstrijd! Iedereen doet zij of haar uiterste best en de vrijwilligers van Danssportvereniging Voettisch verdienen echt een grote pluim!
Nu maar weer alles afwerken en opruimen en dan op naar een week met uiteenlopende activiteiten.