Behalve dat ik in dit jaar al ruim 1000 km wandelde, heb ik ook flink wat boeken verslonden, lezend of luisterend.
Het waren o.a. enkele interessante boeken van Anya Niewierra (zoals De Camino en Ook dat nog) en daarnaast heb ik van onderstaande boeken extra genoten!
Een schitterend, aangrijpend boek, waarin je wordt meegenomen in het leven van een jong volwassene met een zeldzame vorm van dementie die met een onbekende op reis gaat om zijn naasten niet te confronteren met zijn aftakeling.
De ontreddering en angst bij fases van verwarring en geheugenverlies, maar ook het intense genieten in de tijd die rest worden op indrukwekkende wijze beschreven.
Daarnaast is het verhaal van zijn reisgenoot – over o.a. autisme, verlies en rouw – ook heel boeiend.
De beschrijving van hun leven in de camper, met o.a. wandkasten waar veel spullen en zelfs schilderdoeken in kunnen) past niet helemaal bij het busje op de omslag, maar dat doet niets af aan het verhaal.
Een bijzonder boek.
De veerman haalt tijdens zijn laatste tocht over het fjord in het noorden van Noorwegen herinneringen op aan allerlei mensen die hij in zijn lange loopbaan vervoerde en aan hun levens en verhalen.
Zo krijg je een aardige indruk van het leven ‘aan de overkant van het fjord’, in de tijd dat ‘de stad’ alleen te bereiken was met een veerman.
Geen ‘vrolijk’ boek, maar ik vond het absoluut de moeite waard.
Een echte ‘Hendrik Groen’.
De beschrijving van zo’n georganiseerde busreis is hilarisch, zo herkenbaar.
De route (door Finland, Lapland en Noorwegen) is vrijwel dezelfde als die wij vorig jaar met de camper aflegden.
Dus er was veel herkenning! (Behalve het einde… 😉🤔😉)
Heerlijk om te lezen!
Overwinteren op Spitsbergen, dat duurt geen weken of maanden, maar bijna een jaar.
En in die tijd is er niets van wat in onze westerse wereld zo gewoon is, zoals stromend drinkwater, elektriciteit, internet, goed gevulde supermarkten en medische zorg ‘om de hoek’.
Er is niets dan een overweldigende natuur, sneeuw en ijs en de naaste buren wonen in dezelfde barre omstandigheden op dagreizen afstand. Het is leven van wat de natuur biedt, van kou, sneeuw smelten, jagen en vallen zetten.
Maandenlang zonder zon, maar wel met een eindeloos mooie sterrenhemel en noorderlicht of met dagenlang dichte mist of hevige stormen.
Je moet het maar kunnen!
Indrukwekkend om te lezen en door de ogen van deze Duitse vrouw de lange winter te beleven.
