Was het 5 jaar, 6 jaar geleden? We weten het niet meer…
Maar we gingen al wandelend over het Katwijkse strand en genietend van een heerlijk broodje makreel bij Kattukkerzandt gewoon verder waar we waren gebleven.
Lang geleden waren we vele jaren collega’s bij een fysiotherapiepraktijk in Amsterdam en we raakten bevriend. We doorstonden stormen op allerlei gebied, privé en in de praktijk.
Ook waren we samen actief in de gehandicaptensport als classifier. Hij bij rolstoeltennis en later ook bij rolstoeldansen en ik stond aan de wieg van de classificatie*) binnen het rolstoeldansen. Hiervoor reisden we ieder en reist hij nog steeds over de hele wereld.
*) Met classificatie wordt gekeken in welke klasse een sporter mag starten. Dit hangt af van de ernst van de beperkingen en zorgt ervoor dat de competitie zo eerlijk mogelijk is.
We bleven altijd contact houden, maar de laatste jaren zagen we elkaar door allerlei omstandigheden niet. Nu we allebei met pensioen zijn lukte het eindelijk een afspraak te maken. Na een stevige knuffel begonnen we te praten en eigenlijk waren we dik twee uur later nog lang niet uitgepraat. We beloofden elkaar dat we er ditmaal geen jaren overheen laten gaan!
Want alhoewel we allebei heel fit zijn, beginnen de jaren te tellen en vallen mensen om ons heen weg. Dus moeten we koesteren wat er is!