Steeds sneller nadert de datum waarop mijn AOW ingaat. Met alle vrije dagen, zoals Koningsdag, Hemelvaart en Pinksteren en twee korte vakanties blijven er ineens nog maar een paar ‘werkweken’ over. En die weken staan in het teken van overdragen, loslaten en laatste keren.
Zoals de 20ste en laatste keer BHV-cursus!
Twintig jaar lang volgden Jan Meijer en ik, ondanks dat het voor ons als ZZPer niet verplicht is, een BHV-cursus. Dat waren onze gezellige dagjes uit.
Jan werkt vaak op drukke bouwplaatsen en wil hulp kunnen verlenen. Ik vond het belangrijk om bij al die cursusgroepen te weten wat ik in geval van nood moest doen. En we vonden het ook belangrijk voor rolstoeldansevenementen, ook al waren bij grotere evenementen altijd wel Rode Kruis- of EHBO-vrijwilligers
aanwezig.
We hadden door de jaren heen heel leuke docenten en saaie lessen, uitdagende opdrachten of alleen maar eenrichtingsverkeer, indrukwekkende filmpjes of vertelde verhalen, overdreven luxe of eenvoudige lokaties, grote en kleine groepen met geoefende of nieuwe deelnemers.
En…. in die 20 jaar werd het echte ‘werk’ wat een BHVer mag doen, steeds verder ingekrompen. En terecht, want na zo’n dagje cursus ben je echt geen professioneel hulpverlener.
Veiligheid waarborgen van jezelf, het eventuele slachtoffer en omstanders en alarmeren zijn de belangrijkste taken geworden. Zo nodig reanimeren en/of afdekken van wonden of een beginnend klein brandje blussen en verder… wachten op hulp!
Zo’n 50 jaar geleden deed ik EHBO-cursussen en mijn moeder en ik oefenden eindeloos en met veel plezier op renversé-verbanden, vingerverbanden en het verlenen van eerste hulp bij een ‘zuigende borstwond’.
Jan was jarenlang actief colonne-lid van Het Rode kruis in Amstelveen en is dus ook grondig geschoold. Daarom zaten wij ons wel eens een klein beetje te vervelen tijdens de lessen… Maar we leerden ook altijd wel weer iets nieuws of weggezakte kennis werd weer opgefrist.
Dapper ben ik nog altijd niet, maar door het eindeloze herhalen zijn een paar technieken, zoals reanimeren en het gebruik van de AED wel ingesleten. Ook lukt het me – tijdens het oefenen – een beginnend brandje te blussen met een brandblusser of branddeken.
Maar het leukste was gewoon om samen met Jan zo’n dag te volgen en in de pauzes bij te kletsen over van alles en nog wat!
Maar ook hier wordt weer een tijdperk afgesloten!