Verslaafd…

Wandelen: ik deed het al veel, samen met Amy en nu zij wat ouder wordt ook rondjes zonder haar. Afspraken met allerlei mensen uit mijn netwerk zijn bijna altijd wandelafspraken. En het werkt verslavend.

Duin- en Bollen Vierdaagse

Dit jaar werd de derde editie van de Duin- en Bollen Vierdaagse aangekondigd en ik besloot in te schrijven voor de 4 x 10 km. Mijn idee was om op de donderdag eerst eens te kijken of het me beviel. Voor zaterdag had ik een wandelmaatje en afhankelijk van mijn ervaringen zou ik dan besluiten of ik wel of niet de vrijdag en zondag ook zou lopen.

Aan de wandel

Eerst werden er zeer onstuimige weersomstandigheden verwacht, maar die vielen uiteindelijk mee. Buurvrouw Janneke en Amy brachten mij naar Hillegom (en haalden me ook weer op, wat een luxe!)
Na een paar kilometer wist ik het al: dit vind ik leuk! En ik volbracht de 10 km ruim binnen de 2 uur!
Zo liep ik ook de vrijdag rond Lisse en daarna op zaterdag heel gezellig met mijn wandelmaatje en buurvrouw Barbara in de omgeving Katwijk en Rijnsburg. Onderweg maakten we alvast plannen voor volgende wandelavonturen!

Laatste dag

Zondag was de laatste dag en in wind en af en toe wat spetters fietste ik naar de vuurtoren van Noordwijk.
De storm van de nacht van zaterdag op zondag zorgde voor omgevallen hekken en een weggewaaid startdoek en de omstandigheden waren nog steeds behoorlijk stormachtig.
Een mooie route over het strand, door de duinen en door Noordwijkerhout en Noordwijk leidde weer terug naar de finish op de boulevard.

Onderweg af en toe een klein buitje, maar ook een zonnetje! Op verschillende plekken werden bloemen uitgedeeld, waaronder een gladiool en een dahlia (de bloem van deze vierdaagse). Zo werd de boulevard Via Gladiola en Via Dahlia 😉😂.

Ik had mijn medaille verdiend en voelde me dankbaar dat ik geen problemen had ondervonden: geen blaren, geen pijntjes, geen vermoeidheid… De enige pech was een kapotte veter kort na vertrek op zaterdag, die we nog konden ‘repareren’ zodat we gewoon verder konden lopen.

Gemis

Deze dagen miste ik Erna Aarsen nog meer dan anders. Zij had zeker een dag willen meelopen of had me op zondag aan het begin van de boulevard opgewacht om samen naar de finish te gaan… Mijn altijd zo trouwe vriendin, coach en supporter…. 😢

The day after…

Op maandagmorgen bij het wakker worden dacht ik niet: ‘Hoera, eindelijk een dag rust…’, maar ‘Ik wil weer wandelen!’ Dus wandelden Amy en ik ruim anderhalf uur door de duinen en over het strand. heerlijk!

Plannen

Scroll naar boven