Voor werk was ik in Vlaardingen en omdat ik in de Eendrachtstraat moest zijn, parkeerde ik even aan de Schiedamseweg en liep een klein rondje langs de Emmastraat, de Stadgehoorzaal en het gebouw van de voormalige Bank Mees&Hope.
In de Emmastraat was het Rode Kruisgebouw gevestigd waar ik veel uren doorbracht omdat mijn moeder daar veel was voor vrijwilligerswerk (Welfare) een kantoorbaan voor een paar uur en als bestuurslid. Nu is het gebouw omgebouwd en bestaat het uit verschillende appartementen!
In juni, als de collecte er was, telden we daar elke ochtend de inhoud van de bussen van de collecte van de avond daarvoor. Dat waren reuze gezellige ochtenden!
Samen met de heer van Putten (in mijn ogen stokoud), wandelde ik dan met de totale opbrengst van kilo’s guldens, dubbeltjes, kwartjes, stuivers en centen langs de Stadsgehoorzaal naar de bank…. De heer van Putten was dol op ‘haverdemout’, een gevleugelde uitdrukking. Mevrouw van Toor, echtgenote van de voorzitter, kwam soms langs met ijzerkoekjes! Mevrouw Netten woonde een paar huizen van het gebouw vandaan en zorgde voor het gebouw en ook voor de koffie.
Overal hingen vlaggen van 750 jaar Vlaardingen: toen Vlaardingen 700 jaar bestond traden we bij verschillende festiviteiten op met de RAVO Padvindsterband….
Zo kwamen er weer allerlei herinneringen boven.
Gezien alle emoties die op dit moment toch al spelen, was het maar goed dat ik direct door moest. Maar ook richting Ommoord en later door Hillegersberg terug richting snelweg kwam ik langs allerlei nostalgische punten….
Als ik meer tijd heb, ga ik nog eens een dagje naar Vlaardingen, langs mijn geboortehuis en andere plaatsen!