De 12e bestralingssessie zit er op. Even rust in het weekend en dan nog drie maal.
De afgelopen week verliep alles ‘op routine’, weinig wachttijden – vandaag zelfs 15 minuten voor de afspraaktijd al naar binnen geroepen – en steeds een vlotte ‘afhandeling’ door vriendelijke en attente laboranten.
Na de 10e keer ontstond er wel voor het eerst huidirritatie: de vage verkleuring van het gehele gebied wordt nu echt rood en af en toe is er bijna ondraaglijke jeuk. De oplossing zou zijn: maïzena…
Maar verder verloopt alles goed en is het heel fijn dat ik er zonder 2e operatie en zonder chemokuren vanaf kom! Het hoesten en snotteren nemen heel langzaam wat af en de vermoeidheid neemt toe. Geen wonder, want behalve voor het bestralen stond de wekker ook vanwege andere verplichtingen elke dag (erg) vroeg…
Er zijn al weer wat contacten over kleine werkklussen. Het zal nog even tijd kosten om echt te herstellen van 2 heel intensieve maanden en van alles wat een operatie en bestralingen met een mensenlichaam doet. Maar het wordt ook tijd om geleidelijk aan het ‘normale’ leven weer op te pakken.
Ik ga braaf door met ‘rustig aan doen’, het eten en drinken van heel veel vitamientjes, het fietsen op de hometrainer en wandelen met Beau.
En natuurlijk bedanken we wederom al die trouwe bellers, mailers en kaartenschrijvers, die net zoals wij gewoon stug volhouden! Het doet ons steeds weer goed om deze attenties te ontvangen en helpt het om de moed er in te houden!